مجیدی: افغانستان سالهاست که سهم ایران از حقابه هیرمند را نداده است
تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۲۰۶۷۴
به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، مجیدی با بیان اینکه در واقع در طول این سالها سهم ایران از حقابه هیرمند داده نشده است و آبی که از هیرمند وارد ایران شده ناشی از سیلابها بوده است، افزود: تا قبل از سال ۱۳۹۹ منطقه سیستان از طریق این سیلابها سیراب میشد که میزان آن حدود یک تا سه میلیارد متر مکعب بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این کارشناس مسائل افغانستان با بیان اینکه اگر بخواهیم با این بدعهدی افغانستانیها بر اساس رویکرد دیپلماسی و بینالمللی برخورد کنیم میتوانیم از ظرفیت نهادهای بینالمللی در این ارتباط استفاده کنیم، گفت: ما میتوانیم شکایتمان از بد عهدی کشور افغانستان در این زمینه را در سازمان ملل ثبت کنیم و یا اینکه با توجه به کنوانسیون رامسر شکایت و اعتراض خود را در این ارتباط پیگیری کنیم.
مجیدی با انتقاد از برخی از پیشنهادات مطرح شده در روزهای اخیر در فضای مجازی در ارتباط با افغانستان از جمله اینکه مثلا در اعتراض به اینکه افغانستان حقابه ایران را پرداخت نمیکند، مهاجران افغانستانی را از ایران اخراج کنیم و یا اینکه ایران برخورد نظامی با افغانستان در این زمینه داشته باشد و اقدام به پرتاب موشک به سد کمال خان یا کجکی کند، گفت: ما باید از برخوردهای پوپولیستی و احساساتی در این زمینه خودداری کنیم و با خردمندی و عقلانیت مسائل در این زمینه را پیگیری کنیم.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود با اعتقاد بر اینکه طی این سالها در ارتباط با پیگیری حقابه ایران از هیرمند و مجبور کردن مقامات افغانستانی بر انجام تعهداتشان در این زمینه مماشات دیپلماتیک داشتیم، گفت: در سال ۱۸۵۶ پیمان پاریس بین ایران و افغانستان به امضا رسید و بر اساس این معاهده ایران از ادعای خود بر هرات چشمپوشی کرد و هرات در سال ۱۸۶۳ به افغانستان ملحق گشت و ایران موجودیت کشوری به نام افغانستان را به رسمیت شناخت و در همین چارچوب ایران و افغانستان تصمیم گرفتند که در ارتباط با موضوع هیرمند بر اساس رژیم حقوقی رودخانههای مشترک و مرزی عمل کنند.
این کارشناس مسائل افغانستان با اشاره به اختلافات ایران و افغانستان طی این سالها در ارتباط با موضوع هیرمند، گفت: در سال ۱۹۳۸ در پی روابط خوبی که بین رضا شاه و حاکمان وقت افغانستان وجود داشت آنها مقداری از سهم ایران از هیرمند را پرداخت کردند و اعلامیهای بین دو کشور بسته شد و این اعلامیه حتی در مجلس شورای ملی ایران نیز تصویب شد ولی مجلس افغانستان حاضر به تصویب اعلامیه نشد و در پی آن، افغانها شروع به کندن نهرهای بقرا و سراج به صورت مهندسی شده کردند که ایران را از بخش عمده آب هیرمند محروم کرد.
مجیدی با بیان اینکه در طول سالهای مورد اشاره تا سال ۱۹۷۳ طرف افغانستانی چندین بار اقدام به بستن آب روی ایران کرده و این باعث کوچ تعداد زیادی از مردم در این منطقه شده است، ادامه داد: در سال ۱۹۷۰ که شوروی کنترل افغانستان را بر عهده گرفت بار دیگر تنش مرزی بین ایران و افغانستان بالا گرفت و در سال ۱۹۷۳ با وساطت برخی از کشورها از جمله آمریکا و کانادا توافقی بین ایران و افغانستان امضا شد که طرف امضا کننده ایران امیر عباس هویدا و طرف افغانستانی محمد موسی شفیق بود که البته مدتی بعد شفیق به دلیل امضاء این معاهده و با اتهام خیانت به افغانستان اعدام شد.
وی با بیان اینکه در سال ۱۹۹۸ که طالبان مسئولیت امور در افغانستان را بر عهده گرفت آنها به طور کامل درهای سد کجکی را بستند و در همان زمان حدود ۱۳۰ هزار نفر از مردم زابل مجبور به مهاجرت به دیگر نقاط ایران از جمله گلستان شدند، گفت: بعد از اینکه حکومت طالبان توسط آمریکاییها سقوط کرد و دولت حامد کرزای بر سر کار آمد در پی رایزنیهایی که بین دولت خاتمی و دولت کرزای برگزار شد افغانستانیها برای یکبار حقابه ایران را از هیرمند پرداخت کردند.
این کارشناس مسائل افغانستان با بیان اینکه در سال ۱۳۹۹ سد کمال خان توسط ترکها با پول برخی از کشورهای عربی و با دستور آمریکاییها بر روی هیرمند ساخته و افتتاح شد، گفت: به نظر میرسد یکی از اهداف اصلی ساختن این سد خشکاندن شرق ایران بوده است.
وی با اشاره به ویژگیهای سد کمال خان اظهار کرد: به طور معمول ۶۰ روز آب پشت این سد است و مابقی روزها این سد خشک است. در واقع این یک سد انحرافی است به منظور اینکه جلوی ورود سیلابها به ایران گرفته شود.
این کارشناس مسائل افغانستان با بیان اینکه حتی به فرض ما بخواهیم اقدام به نابودی سد کمال خان کنیم این موضوع تاثیری در تامین آب منطقه سیستان نخواهد داشت؛ چرا که همانطور که اشاره شد این سد در بیشتر روزها خشک است، افزود: اگر سد کجکی نیز مورد آسیب قرار بگیرد این مسئله باعث زیر آب رفتن تعداد زیادی روستا در افغانستان و ایجاد فاجعه انسانی میشود. بنابراین برخی از کسانی که چنین تحلیلهایی را مطرح میکنند متوجه ابعاد فنی و همچنین انسانی مسائل مرتبط نیستند.
وی با تاکید مجدد مبنی بر اینکه باید در ارتباط با موضوع حقابه و گرفتن حق ایران در این زمینه خردمندانه برخورد کنیم، اظهار کرد: یکی از راهکارها در این زمینه این است که همکاریهای اقتصادی و تجاری خود را با افغانستان افزایش دهیم و به نوعی زیرساختهای افغانستان را در حوزههایی مثل برق به خود وابسته کنیم و این وابستگی باعث میشود که دولت افغانستان نیز در اجرای تعهدات خود نسبت به ایران احساس مسئولیت کند و متوجه باشد که عدم اجرای مسئولیتهایش در این زمینه عواقب بدی برایش به همراه خواهد داشت.
این کارشناس مسائل افغانستان در بخش دیگری از صحبتهای خود با اعتقاد بر اینکه حتی اگر ما بطور کامل سهم خود را از حق آبه هیرمند نیز دریافت کنیم باز هم این موضوع پاسخگوی نیاز مردم سیستان نیست و مردم در این منطقه باز هم مجبور به مهاجرت خواهند شد، گفت: این منطقه برای تامین آب شرب خود به حدود ۷۰ میلیون متر مکعب برای آب احتیاج دارد و یکی از راهکارها برای تامین این آب احداث چاههای عمیق بر روی سفرههای آبی زیرزمینی پایدار در آن منطقه است.
وی با بیان اینکه با توجه به وجود سفرههای آبی پایدار ما میتوانیم با احداث حدود ۱۰۰ چاه عمیق تا حدود زیادی مشکل آب در آن منطقه را حل کنیم، افزود: در آن منطقه از اردیبهشت تا پایان آبان ماه شاهد وزش بادهایی با سرعت هفت تا ۹ متر بر ثانیه هستیم که با استفاده از توربین بادی میتوانیم از این ظرفیت برای تولید برق در آن منطقه استفاده کنیم.
وی در بخش پایانی صحبتهای خود با انتقاد مجدد از برخی از طرحها و مطالب منتشر شده در فضای مجازی در ارتباط با نحوه برخورد با افغانستان از جمله ایجاد درگیری بین ایران و طالبان، گفت: متاسفانه برخی در ارتباط با این قضیه احساسی برخورد میکنند و یا این ادعا را مطرح کنند که ایران در قضیه طالبان منفعل بوده است و یا در برابر آن کوتاه آمده است در صورتی که باید توجه داشت هر گونه درگیری بین ما و طالبان باعث خشنودی آمریکا، رژیم صهیونیستی و ... خواهد شد و نتیجه این درگیری هیچ نفعی برای ما به همراه نخواهد داشت. ما باید در ارتباط با موضوع افغانستان با خردمندی رفتار کنیم و از برخوردها و تحلیلهای احساسی اجتناب کنیم.
منبع: ایسنا
انتهای پیام
کد خبر: 1182665 برچسبها افغانستانمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: افغانستان کارشناس مسائل افغانستان ارتباط با موضوع ایران و افغانستان بین ایران آن منطقه سد کمال خان سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۲۰۶۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سد طالبان بر مسیر «دوستی»
به گزارش «تابناک»، روزنامه خراسان در مطلبی نوشت: شاید وقتی سال ۷۹ دولت ایران با ترکمنستان برای احداث سد دوستی که ۸۰ درصد آب ورودی آن از هریرود افغانستان تأمین میشود توافق کردند و بدون حضور یا تعیین یا ضمانت حقابه آن از سوی کشور افغانستان این سد ۱.۵ میلیارد مکعبی را احداث کردند و سال ۱۳۸۴ به بهره برداری رساندند، تصور نمیکردند روزی برسد که دولت افغانستان در بالادست این سد سه سد «سلما»، «کبکان» و «پاشدان» را روی هریرود احداث کند.
شاید این مهلکترین اشتباه دستگاه متولی آب و دیپلماسی کشور باشد که بدون تضمین حقابه بالادست سدی احداث کنند و آب ۶ میلیون جمعیت را به آن وابسته کنند، اما سال ۹۵ دولت افغانستان به کمک هندوستان سد سلما را به بهره برداری رساند و حقابه سد دوستی کاهش جدی پیدا کرد، ولی دستگاه دیپلماسی ایران بازهم قادر نشد مانع احداث سدهای بعدی شود و سدهای کبکان و پاشدان هم پا روی گلوی حقابه ایران از هریرود گذاشتند.
امروز بحران آب در کلان شهر مشهد و استان خراسان رضوی به نقطه جوش رسیده و همه کاسه چه کنم دست گرفته اند که از کجا آب مشهد را تأمین کنند؛ از آبخوان بی آب فرونشسته یا دریای عمان و هزار مسجد که هیچ کدام افق خوشبینانهای در کوتاه مدت ندارند.
اما بحران به این جا ختم نمیشود و سد دوستی که ۱.۵ میلیارد مترمکعب ظرفیت دارد و تا همین چند سال پیش حدود ۶۵ درصد آب مشهد را تأمین میکرد الان تنها ۵ درصد آب دارد و با تجهیزات خاص آب از این سد برداشت میشود، زیرا کفگیر سد به ته مخزن رسیده است؛ و بنا بر اذعان مدیرعامل آبفای مشهد از ابتدای سال آبی تا پایان سال گذشته هیچ آبی از بالادست وارد سد دوستی نشده است؛ و این پایان ماجرا نیست. زیرا دو روز پیش یعنی روز یکشنبه ۹ اردیبهشتماه رسانههای محلی افغانستان از آغاز فاز جدید احداث «پاشدان» در ولایت هرات و روی سد دوستی با حضور ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی نخست وزیر طالبان و عبدالطیف منصور، سرپرست وزارت آب و انرژی طالبان، خبر دادند و این تیر آخر افغانستان به حقابه سد دوستی نخواهد بود. ساختمان این سد چند سالی مسکوت مانده بود، اما اخیراً دولت افغانستان به فکر بهره برداری از این سد افتاده و دستگاه دیپلماسی ما نیز همچنان بدون تحرک است.
مدیرعامل آب منطقهای استان نیز روز گذشته در گفتگو با خبرنگار ما ضمن اظهار بی اطلاعی از این اقدام دولت افغانستان گفت: تا پایان سال گذشته ما آب ورودی به سد دوستی نداشتیم و بعد از دو سیل اخیر در بالادست حدود ۴۰ میلیون مترمکعب آب وارد سد دوستی شد و با این اقدام دولت افغانستان حقابه سد دوستی به مخاطره خواهد افتاد و قطعاً آن را پیگیری خواهیم کرد.
نعمت نژاد با اشاره به این که دولت جمهوری اسلامی ایران هیچ توافقنامهای در خصوص تأمین حقابه سد دوستی با کشور افغانستان ندارد ابراز امیدواری کرد موضوع احداث پاشدان از مجاری دیپلماسی و تهران پیگیری خواهد شد